Alles is verbonden

Er wordt vaak gezegd; 

Alles is met elkaar verbonden.

Iedere keer wanneer ik dat las of hoorde dan voelde het stellig dat er onjuiste woorden werden gebruikt. Niet dat ik het niet geloof, het voelt voor mij beperkt, opgesloten, als vastzitten. Ik merk nu ook dat ik zelfs dat lastig vind te verwoorden. En ineens schoot het met te binnen, als ik het woorden zou moeten geven dan zouden het deze zijn: 

Alles raakt iets

En ook dan is het nog te beperkend naar mijn gevoel. En toch raakt alles iets, woorden raken, want hoevaak hoor je; er is een gevoelige snaar geraakt. Gedachtes raken, want ook die geven een energie af, waardoor je boos, emotioneel, blij of welke willekeurige andere emotie je ook voelt, en daden raken. Omdat alles gevolgen heeft. Wat er gedacht wordt, wat er gezegd wordt, wat er gedaan wordt. Het raakt allemaal snaren. En op die frequentie kunnen we al dan niet reageren. Met het gevolg dat er nog meer snaren geraakt worden en zo is er binnen de kortste keren een rock-concert gaande. Gierende gitaren met mooie riffs en valse snaaraanslagen en dat allemaal door elkaar. En zo wordt er een veld in beweging gezet, het kan prachtig, zieltogend ontroerend mooi zijn, of zo vals dat de trommelvliezen bijna knappen. En alles daar tussen in. 

Kwaliteit van reageren

We zijn zo gewend geraakt om te reageren op zaken buiten onszelf, situaties, omstandigheden, mensen dat we ons niet bewust zijn hoe we reageren. Het is niet wat er in ons leven gebeurd wat de kwaliteit bepaalt, het is hoe wij daarop reageren die de kwaliteit bepaalt. 

Het jezelf zien als slachtoffer van omstandigheden en situaties heeft ervoor gezorgd dat je alle macht en alle kracht uit handen hebt gegeven. De snaren die dan geraakt worden klinken vals en voor je het weet is je hele gitaar zo vals als een krolse kat in de nacht. 

Wat u niet wilt dat geschiedt, doe dat ook een ander niet

Om een mooi concert te verzorgen vergt oefening. Oefenen in reageren, in je bewust worden van je gedachtes, je bewust worden van de woorden die je gebruikt. Het vergt oefening in je handelen. De meeste mensen zullen wel ervaring hebben met de boemerang. Dat wat je doet, denkt of zegt komt bij je terug, met vrienden. Omdat hier De Wet van Drie in werking treedt. 

Houdt de Wet van Drie in ere
Driemaal zullen je daden wederkeren
Leer deze wet en leer hem goed
Dat wat je zaait ook oogsten moet

In de honger naar macht, de honger naar status, de behoefte aan controle, wat allemaal gebaseerd is op angst, wordt deze wet vergeten. Eigenlijk is deze wetmatigheid helemaal verdwenen uit onze denk- en belevingswereld. Omdat de mensheid zo opgaat in de materiële kant van het leven. Waar op zich niks mis mee is, wie wil er nu geen leuk leven waarin die kan doen en laten wat ie wil. Althans, zolang je niemand schade toebrengt. De honger naar macht, controle en status zijn angsten die gezaaid worden waardoor stormen als orkanen geoogst moeten worden. 

Je kunt altijd kiezen

Gelukkig zijn wij mensen ook in staat, wanneer we die keuze maken, om te kiezen om niet te reageren. Wanneer er snaren geraakt worden die voor ons vals klinken, hoeven we niet te reageren, dan ebt het als vanzelf weg. We kunnen een andere snaar aanslaan, een frequentie nemen die harmonieus is. Ja, de trilling van de valse aanslag is daar, maar als er niet op gereageerd wordt dan zal die langzaam wegebben. Waardoor er ruimte ontstaat voor een ander concert. Meer in harmonie met alles wat bestaat. Als we dat zouden willen natuurlijk. 

Want zolang we ons laten beïnvloeden door zaken buiten onszelf, door gedoe in onszelf, door angst die ergens van binnen huist dan zullen onze gitaarriffs ook een valse ondertoon laten horen. 

Ik wil je uitnodigen om eens voor jezelf na te gaan hoe je eigen gedachtes zijn, welke woorden gebruik je, hoe reageer je? En als je tot de ontdekking komt dat het misschien niet de meest handige manier is hoe je dit nu doet, ga bij jezelf te rade, welke andere manieren zijn er voor jou? Zo kunt je de magie in jezelf ontdekken. Wat eigenlijk ook weer geen magie is, maar eerder een vaardigheid die we lang geleden vergeten zijn.