Polariteitbeginsel

In onze moderne wereld lijken we een belangrijk principe uit het oog te hebben verloren. Het polariteitsbeginsel. Dat alles zijn tegendeel heeft, dat licht het tegendeel van donker is, het tegendeel van actief is passief, zo heeft alles zijn tegendeel. In een wereld waarin ongebreidelde groei voorop staat lijkt dat een vergeten principe. Maar zoals alle natuurwetten, linksom of rechtsom, die natuurwet zal zich laten gelden omdat niets kan bestaan zonder zijn tegendeel. Dit principe gaat altijd op, niet alleen economische groei kan alleen bestaan. Zeker wanneer de intentie enkel en alleen groei beslaat.

Polariteitbeginsel

Het jaar is niet voor niets verdeeld in seizoenen, wij hier in Nederland hebben een duidelijke seizoenen natuur, het jaar is opgedeeld in 4 kwartalen, en je zou ook kunnen zeggen in een donkere en lichte helft. Hoewel we de donkere helft technisch hebben opgeheven door overal verlichting neer te zetten. Huizen kunnen vierentwintig uur per dag verlicht zijn. We hoeven ons niet meer te verhouden tot de natuurlijke gang van de tijd, het ritme van de natuur, van dag en nacht. 

Daar waar de winter een periode van rust, naar binnen keren was kunnen we in de moderne tijd gewoon in hetzelfde tempo doorgaan zoals in de zomer. In een monotoom ritme van alle dag, alle dagen hetzelfde waarbij voor het gemak vergeten wordt dat er van alles een tijd is. Er is een periode dat er inderdaad volop gewerkt, volop activiteit van de mens gevraagd kan worden, alleen staat daar tegenover dat er ook een tijd van rust moet zijn. En daar dienen de donkere maanden voor. Dat is het polariteitbeginsel. 

Beide helften, de lichte helft van het jaar, van ongeveer 21 maart tot 21 september vertegenwoordigt een volledige andere energievorm dan de donkere helft van het jaar, die is van 21 september tot 21 maart, ongeveer. De donkere helft is passief, de lichte helft is actief. Dit polariteitbeginsel is weggevaagd. Daar waar de donkere helft staat voor introspectie, naar binnen keren, het rustiger aan doen wordt met verblindend licht overschenen. Hierdoor zijn we het ritme met onze natuur, de voeling met onze natuur volledig kwijt geraakt. Het van nature geïntegreerde ritme is teniet gedaan en tegelijkertijd bonst het keihard op de deur. Maar laten we het overstemmen door alle afleiding die de welvaart en de vooruitgang ons gebracht heeft. 

Groei is eindig

Dat alles maar maakbaar moet zijn, we willen aardbeien bij de kerstdish, we willen exotisch fruit op ons bord, we willen sla in de winter en dat wordt dan geproduceerd in kassen, onder kunstlicht in een razend tempo. We willen vlees en ook snel er moet geproduceerd worden met het gevolg dat wanneer je kijkt naar de voedingswaarde van het voedsel je je af kunt vragen of het werkelijk vooruitgang is. Wordt er wel eens stil gestaan bij de vraag hoe het kan dat er zoveel mensen zijn met een burn-out, of voedselintolerantie, vage klachten, stress en overspannenheid? Waar kan dat toch vandaan komen? Hoeveel mensen voelen zich uitgeblust, lusteloos, moe en opgejaagd? 

Het lijkt in de huidige wereld enkel en alleen te gaan om groei, materialistische groei, welvaart is geen verdienste meer, maar een recht. Altijd aanstaan, altijd gefocust zijn op meer dat zorgt ervoor dat we onszelf voorbij lopen. Het kan niet, zo werkt het niet, het tegendeel van aanstaan is uitstaan, dat hebben we nodig voor de balans, voor de verdeling van energie. De momenten van reflectie hebben we nodig om verder te kunnen. Om te realiseren wat daadwerkelijk belangrijk is. Die tijden van kalmte en rust zijn nodig om op te laden. Om productiever te zijn in de lichte helft van het jaar. 

Ritme van de natuur

We hebben weer te leren hoe we kunnen leven in het ritme van de natuur. in een natuurlijk ritme. In hoeverre heeft de mens de moed om in de kracht te stappen om die verbinding tussen moeder aarde en de mens weer aan te gaan? In hoeverre durft de mens weer verantwoordelijkheid te nemen voor het eigen leven? 

Het polariteitsbeginsel leert ons dat alles zijn tegendeel heeft, licht en donker, mannelijk en vrouwelijk, die balans is noodzakelijk. Hoe je het ook wendt of keert, het is een wet. Een grondbeginsel van bestaan. Zijn we het geloof en het vertrouwen in de natuur kwijtgeraakt omdat we er met het menselijke verstand niet bijkunnen, omdat er veel wetenschappelijk niet aantoonbaar is? En daarmee het wegzetten als spooky, kwakzalverij, of niet bestaand?

Macht van het individu

De hetze die lang geleden is ingezet, naar mijn mening uit angst voor de macht van het individu, waardoor men geen controle over de massa kan hebben is nog niet ten einde. De heksenjachten zijn misschien niet meer zo moorddadig, de inquisitie is misschien subtieler en met behulp van alle huidige techniek is het een stuk makkelijker om angst en uitsluiting te bewerkstelligen zonder direct over te gaan op moorden. Meer macht voor minder individuen waarbij de meerderheid van het volk verantwoording af moet leggen aan de patriarchale heerschappij, hoe heeft het zover kunnen komen? Het respect voor het individu is ver te zoeken, waardoor er een ogenschijnlijke gescheidenheid is ontstaan, en dat is ook weer een paradoxaal iets, ergens is alles en iedereen verbonden en toch staan er veel mensen tegenover elkaar, staan elkaar zelfs naar het leven. Is dat een wereld waarin we willen leven?