Waarom spirituele verlichting niet voelt als een dagje wellness
Als je op zoek bent naar spirituele verlichting in de hoop dat het voelt als een ontspannende spa-dag, een fluffy wolk van gelukzaligheid waarin je alleen nog maar liefde en licht ervaart, dan heb ik slecht nieuws voor je. Spirituele verlichting is geen zachte landing in een wereld van harmonie en eeuwige rust. Het is eerder alsof je jezelf rücksichtslos uit een vliegtuig gooit zonder parachute, terwijl je al vallend ontdekt dat je zelf de vleugels moet groeien om te kunnen vliegen.
Verlichting is niet wat je denkt dat het is
Een van de grootste misvattingen over spirituele verlichting is dat het een eindpunt is, een soort medaille die je ontvangt na jaren van mediteren, affirmaties opdreunen en chakra’s balanceren. Maar ware verlichting is alles behalve een diploma-uitreiking. Het is het omverwerpen van alles wat je dacht te weten over jezelf en de wereld om je heen.
De realiteit is dat verlichting vaak gepaard gaat met intense verwarring, emotionele pijn en het gevoel dat je helemaal niets meer weet. Alles wat je dacht te zijn, blijkt een constructie te zijn, een masker dat langzaam afbrokkelt. Dat klinkt niet bepaald als een wellness-ervaring, toch?
De illusie van de ‘spirituele bubbel’
Veel mensen die aan hun spirituele reis beginnen, raken verstrikt in een ‘spirituele bubbel’. Ze omringen zichzelf met positiviteit, vermijden negatieve energie en proberen een soort permanente staat van zen te bereiken. Maar dat is niet verlichting, dat is gewoon een nieuwe laag van illusie.
Ware verlichting vraagt om volledige eerlijkheid. Dat betekent dat je naar je diepste angsten moet kijken, je grootste ego-illusies moet doorzien en je comfortabel moet leren voelen met onzekerheid. Het is niet een ‘high’ die je bereikt door mediteren en kristallen neer te leggen, maar een diepgaand proces van deconstructie.
De vernietiging van het ego
Als je denkt dat verlichting iets toevoegt aan je leven – meer rust, meer liefde, meer vreugde – dan zit je er compleet naast. Verlichting neemt dingen van je af. Het ontdoet je van je ego, van je gehechtheid aan identiteit, van alle verhalen die je jezelf vertelt over wie je bent.
Dat klinkt pijnlijk, en dat is het ook. Want het ego vecht terug. Het wil niet verdwijnen. Het wil zich vasthouden aan controle, aan zekerheid, aan het idee dat jij een uniek, speciaal individu bent dat een spirituele reis aflegt. Maar verlichting betekent juist dat je die hele ‘ik’ loslaat. En dat voelt in eerste instantie helemaal niet prettig.
De donkere nacht van de ziel
Veel mensen die serieus bezig zijn met zelfonderzoek komen op een punt dat vaak ‘de donkere nacht van de ziel’ wordt genoemd. Dit is het moment waarop alle zekerheden wegvallen, waarop je geen houvast meer hebt en waarin je je volledig verloren voelt. Dit is geen fase die je kunt vermijden als je echt naar verlichting zoekt.
Het is een fase waarin alles wat niet echt is, moet sterven. En dat proces voelt allesbehalve vredig. Het kan gepaard gaan met depressieve gevoelens, existentiële crisis en het gevoel dat je volledig in het duister tast. Maar paradoxaal genoeg is dit duister nodig om tot echt inzicht te komen.
Waarom de waarheid bevrijdend én beangstigend is
Mensen zeggen vaak dat ‘de waarheid je zal bevrijden’. Maar waar ze het meestal niet over hebben, is dat de waarheid je eerst volledig kapot zal maken. Je zult zien dat alles wat je dacht te weten over jezelf slechts een constructie is. Dat het idee van een ‘zelf’ een illusie is. En dat kan beangstigend zijn, want wat blijft er dan nog over?
Het antwoord is: vrijheid. Wanneer je niet langer vastzit aan een ‘ik’ die continu moet presteren, verbeteren en bevestiging zoeken, ontstaat er een diepe rust. Niet omdat alles perfect is, maar omdat je inziet dat er niets te fixen valt. Het is niet de rust van een wellness-ervaring, maar de rust van een totale overgave aan wat is.
De paradox van verlichting
Het ironische is dat, hoe harder je naar verlichting zoekt, hoe verder je ervan verwijderd raakt. Verlichting is geen concept dat je kunt vastpakken of een doel dat je kunt behalen. Het is het loslaten van elk idee over wat verlichting zou moeten zijn.
Het gebeurt op het moment dat je stopt met zoeken, op het moment dat je alles durft los te laten – inclusief het idee dat jij iemand bent die verlichting nodig heeft.
Dus… wil je nog steeds ‘verlicht’ worden?
Als je na het lezen van dit stuk nog steeds verlichting nastreeft, dan ben je misschien wel klaar om de diepere waarheid onder ogen te zien. Maar wees gewaarschuwd: het is geen feelgood-reis. Het is eerder een innerlijke revolutie. Het betekent het loslaten van alles wat je dacht dat waar was. En als je dat aandurft, zal je ontdekken dat wat overblijft niet iets is wat je kunt beschrijven of vastpakken.
En dat, lieve lezer, is de ware vrijheid.
