Dat veel mensen op zoek zijn naar zingeving, naar voldoening in hun leven dat is wel duidelijk. We zijn van elkaar vervreemd geraakt, de communicatie verloopt in veel gevallen enkel nog digitaal. En via die digitale weg zoeken mensen verbinding met elkaar. Dat gaat niet werken. Omdat dat geen echte verbinding is. Geen echt contact. Je reinste flauwekul dus. Hoeveel spirituele cursussen, trainingen, coaches zijn er die je haarfijn uitleggen wat je moet doen om succesvol te leven, een maandinkomen te versieren die je van ze lang zal ze leven in een maand er niet doorgejast krijgt. En lukt het je niet, dan ligt het toch echt aan jezelf. je hebt je niet genoeg overgegeven aan de wet van aantrekking, de spirituele wetten, of niet genoeg gemediteerd, geaffirmeerd, noem maar op.
Het spirituele verdienmodel
Natuurlijk snap ik dat iedereen een inkomen wil genereren, een baan wil hebben wat als zinvol beschouwd wordt, iets concreets, iets doen wat je blij maakt, voldoening geeft. En tegelijkertijd zie ik zoveel types die bakken met geld vragen voor allerhande cursussen, trainingen, retraites, of weet ik veel wat om mensen van hun trauma te bevrijden, of belemmeringen doorbreken of hun blokkades op te blazen. Hartstikke goed bedoeld waarschijnlijk, hoop ik. Je ziet ook hoe het een vlucht genomen heeft onder het mom van spiritualiteit. En ja, zelf ben ik er ook met boter en suiker ingegaan. Ik kan dat namelijk, daar heb ik een enorm talent voor. En ik dacht ook, ik moet mensen helpen hun weg te vinden in het leven wanneer ze vastlopen. Dat, mocht er een hulpvraag zijn, doe ik met liefde trouwens. Waar ik een beetje van begin te balen is dat er zoveel onder het mom van spiritualiteit wordt gehangen, de meest gênante verdienmodellen worden erop losgelaten. Maar als je je er goed bij voelt is dat helemaal oké natuurlijk, lekker doen, iedereen blij.
Alleen, er is geen enkele éne weg, voor iedereen is het pad anders, de levensloop is voor ieder mens anders. Wat voor mij werkt, werkt niet persé voor jou. En echt ingewikkeld is het ook niet. Ik ben er van overtuigd dat alles met alles verband houdt, elkaar raakt, of verbonden is, hoe je het ook wil noemen. Maar dat is zo veel omvattend, dat het niet in één noemer te vangen is. Neem de astrologie, de rondgang van de planeten, door de dierenriemtekens, hartstikke handig wanneer je daar wat zicht op hebt. Het is niet de energie die bepaalt, dat doe je nog altijd zelf, wat doe je met de informatie, wat doe je wanneer je de betekenis weet wanneer Pluto in Waterman staat, of Venus in Stier, wat doe je wanneer je weet dat twee planeten een aspect van 90 graden vormen, of 60 graden, of als Mercurius retrograde is. Dat kan je helpen in je besluiten, het is niet leidend. Net zo goed als dat je leert luisteren naar je lichaam, dat vehikel wat je zo goed kan vertellen hoe het met je gaat. Of een tarot legging doen. Dat is niet een voorspelling van de toekomst, het kan je inzicht geven in waar je staat, het kan hinten naar antwoorden op je vragen, het zijn geen vaststaande feiten. Niets is een vaststaand feit.
Verbinding met jezelf
Waar het om gaat is dat we de antwoorden niet buiten ons zoeken, dat we spiritualiteit niet buiten ons zoeken, maar in onszelf, van binnen. In een maatschappij waar iedereen van elkaar lijkt ze zijn losgezongen, kunnen we alleen weer met elkaar in verbinding komen als we eerst leren luisteren naar onszelf. De roep van onze eigen ziel, voordat we die van anderen gaan bevredigen. Het allerbelangrijkste is dat ieder van ons zichzelf is en kan zijn. In vrijheid kunnen leven, in verbinding met zichzelf en zijn omgeving. Maar daarvoor heb je wel te weten wie je zelf bent, heb je wel te voelen waar je staat. In een wereld waarin het draait om rede, rationaliteit en wetenschap, daar lijkt geen ruimte meer te zijn voor symboliek, voor stilte, voor voelen, voor ervaren. In een wereld waar het gaat om wat er maandelijks binnenkomt en de strijd met elkaar aan te binden over wie het meeste binnenharkt, daarin verliest iedereen. Want ja het is lekker als je iedere maand gewoon je rekeningen kunt betalen, het is lekker als je niet iedere stuiver hoeft om te keren. Maar kijk ook eens naar waar die stuivers aan uitgegeven worden. Wat levert het je op? Is het het waard?
Geluid van de stilte
Misschien is het spannend of eng, dat kan. Stilte kan even onwennig zijn, naar binnen keren kan onwennig zijn. Maar de andere kant van de medaille is dat je er zoveel voor terugkrijgt als je die stap eenmaal gezet hebt. Het doorvoelen van emoties, gevoelens gewoon eens er laten zijn, ja dat kon vermoeiend zijn, dat kan ook spannend zijn, maar erkenning van dat wat je voelt haalt al de helft van de zwaarte, of de druk eraf. Dat wat je voelt wil gevoeld worden, dat wil je iets vertellen, luister daar naar. En verder, vraag je af wat je werkelijk nodig hebt. Wat heb je werkelijk nodig om zonder enige reden van buiten af gelukkig te zijn? Leer de taal van de symbolen, leer de taal van gevoelens, leer de taal van je eigen lichaam. Leer te zwijgen, leer te luisteren.
